مي نويــــــــــــــــــسم براي آن مــردي که چــــــــــــــهار گوشه قــــــــلبش شکسته است
هر روز که به آمدنــــــــــــــــت نزديک مي شويم ..
شعله هاي اميد بيشتر در دلمـــــــــان زبانه مي کشد..
دل است ديگر کاريش نمي شود کرد...
وقتي در اين شلوغي خــــــــــرداد به نبودنت که نه به بودنـــــت فکر مي کنم..
فکر مي کنم که تـــــــــو هستي ومن هنوز آن طور که ســــــــــــحراب مي گفت:
چشــــــــــــــــــم هـــــــــــــــــــــايم را نــــــــــــــــــــــــشسته ام...
اضطـــــــــــــــرابي عجيـــــــــــــــــب برجانم مي نشيند..
باز فکر مي کنم اين بار به وعــــــــــــــــــده خدا..
مي بينم فردا اذان من است وقتي تـــــــــــــــــو هستي...
آرام مي شـــــــــــــــــوم...
اللهم عجل لوليک الفرج