کلامی از شیخ بهایی:
آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا:
اگر بسیار کار کند، می گویند احمق است !
اگر کم کار کند، می گویند تنبل است !
اگر بخشش کند، می گویند افراط می کند !
اگر جمع گرا باشد، می گویند بخیل است !
اگر ساکت و خاموش باشد، می گویند لال است !
اگر زبان آوری کند، می گویند وراج و پر گوست !
اگر روزه برآرد و شبها نماز بخواند، می گویند ریا کار است !
و اگر نکند، می گویند کافر است و بی دین !
لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد و جز از خداوند نباید از کسی ترسید. پس آنچه باشید که دوست دارید. شاد باشید، مهم نیست این شادی چگونه قضاوت شود.
طبقه بندی: اخلاق
نوشته شده در تاریخ سه شنبه 92 خرداد 28 توسط
جباری | نظر بدهید
