فرقه ضاله وهابیت بسیاری از اعتقادات اصیل مسلمانان را که ریشه در قرآن و سنت و سیره رسول اکرم و صحابه ایشان دارند را بدعت و شرک و حرام تلقی می نمایند ، به عنوان مثال ایشان معتقدند که زیارت ائمه و اولیای دین ، طلب حاجت از آنها ریال توسل بدانها ، تبرک جستن به قبور و بارگاه آنان ، نذر کردن برای آنها ، اطعام دادن برای آنها طلب شفاعت از آنها ، گریه کردن بر آنها ، ساخت ضریح و گنبد و بارگاه بر قبور آنها و امثال اینها از جمله مصادیق شرک و بدعت است .حال آنکه ادله فراوانی از کتاب و سنت و سیره مسلمانان بر جواز و حلیت و بلکه استحباب چنین اعمالی وجود دارد .
بر اساس این اعتقادات فاسد ، وهابیون گفتن جملاتی چون یا علی ، یا مهدی ، یا حسین و . . . را نیز کفر و شرک می دانند و معتقدند انسان باید تنها از خود خداوند متعال حاجاتش را طلب نماید و واسطه قرار دادن هر کسی برای طلب حاجت و استجابت دعا از درگاه خداوند متعال ، شرک در عبودیت او محسوب می گردد .
این همه در حالیست که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در حدیثی می فرمایند : ذکر علی عبادة (1)
طبق این روایت که در منابع معتبر خود اهل سنت نیز وجود دارد ، هر گونه یاد کردن از امیر المومنین نه تنها شرک محسوب نمی گردد بلکه عبادت خدا نیز به حساب می آید
چرا که ذکر اقسامی دارد
الف : ذکر لسانی و بردن نام علی علیه السلام
ب: ذکر قلبی که در دل بوده و به معنای به یاد امیر المومنین علیه السلام بودن است
و جملاتی مانند یا علی ، یا حسین و ... می توانند مصداق هر یک از این دو قسم بوده و عبادت محسوب گردند .چرا که قطعا این جملات نیز یاد کردن از آن حضرت است و مصداق ذکر به حساب می آید .
(1) شیخ سلیمان قندوزی حنفی ، ینابیع المودة
طبقه بندی: وهابیت