چند صباحی ست که شهدا هـــم تــَرکم کــرده اند
جای خالیشان در کوچه پس کوچه های روزمره گی هایــم نمایان است...
خشاب ِ ایمــانم خالی شــده و سقف ِ سنگــرم ، چکه میکند ....
دیگــر در برابر گناه ایمــن نیستــم !!.....
عطش ِ نــَفــس ، اَمانم را بــریده ....
قادر به تحمل ِ نفس کشیدن در هوای بی هوای گنــاه نیستم. .........!
کمــــــِی هــ ــ ــ ــوا لطفا...!
طبقه بندی: اخلاقی
نوشته شده در تاریخ یکشنبه 94 مرداد 4 توسط
جباری | نظر